Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

#4

στεκομαι γυμνη μπροστα στο γκρεμο σου...

-θα πεσεις μαζι μου?..

κι οσο πεφτουμε
με τον αερα να αγκαλιαζει τα σωματα μας
θα σου χαμογελαω...

...για παντα πεφτοντας..

#3

νομιζω πως ξερω ν αγαπω
κι ας μη μ αγαπησα ποτε....

#2

ποναω μ'ακους?
χαμογελαω για να μη βλεπεις τα δακρια στις ακρες των ματιων μου
μιλαω για να γεμιζω τη σιωπη...
φευγω για να χω τη ψευδευσθηση πως εχω καπου να γυρισω

...

#1

αγαπω να αγαπιεμαι
φοβαμαι ν ξεχνιεμαι
μ αρεσει να μπερδευω
σιχαινομαι να μπερδευομαι

μη με ξυπνας
ασε με να ονειρευομαι
να μη βλεπω
τον εφιαλτη καθε μερα
που παραμονευει στα ποδια του κρεβατιου μου...

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

σαββατοψυχοτροπιαση


Σαββατο πρωι
μουντο και νοχελικο
σε μια βασκικη κωμοπολη που λιαζεται συνηθως στον ηλιο
κατω απο τις σκιες της 1000χρονης μουριας στη μεση της πλατειας

Μετα την καθιερωμενη ερωτοτροπια μου με τα ονειρα και τα παπλωματα
κατω απο το πρωινο φως που τριπωνει μεσα απο τις γριλιες
σερνω τα βηματα μου στη κουζινα
-αυτοματος πιλοτος οσο το μυαλο ακομη χασμουριεται-

καφες-ζαχαρη-ζεστο νερο-κουταλακι......

βαθυ χαμουριτο και ανακατεμα ανακατεμενων μαλλιων και μυαλων
τσιμπωντας δυο-τρεις εικονες του φευγατου ονειρου...

-μουσικη...κατι light για να μπει σε λειτουργεια ο εγκεφαλος

οσο ο αυτοματος πιλοτος στριβει ενα τσιγαρο...


-1η γουλια καφε.....καυτη καλημερα σ'ενα σωμα δυναμει υπο-επισκεβην
1η τζουρα.....βαθεια ανασα να ρθει να δεσει με χαρμανι με τον καφε
να βγαλουν τα κομπολογια και να στρωσουν τα χαρτια για μια πρωινη πρεφα..

........ακαθοριστη ωρα μικρης πεινας..

-τσιμπολογημα για ενα παγωμενο γρηγορο στα ορθια μπροστα στο ψυγειο..

επακαναφορα στο κεντρο δρασης...σαλονι οκλαδον σε ιπταμενη καρακλα...

αναμα τσιγαρου....χαζολογημα σε pixel καθημερινοτητας

ωρα για το καθιερωμενο σαββατιατικο σουλουπωμα ενος κατι που μοιαζει με δωματιο..
καπελο αλα Indiana Jones και χωνομαι ως τα γονατα σε μια πολυχρωμη λιμναζουσα θαλασσα..

-αυτα για πλυσιμο...τα μαυρα ρουχα μου βγαζουν τη γλωσσα περιπαιχτικα

-αυτα για σιδερο...η τσαλακωμενη πεταλουδα μου με κοπο κανει μια τουμπα στον αερα για να προσγειωθει λαχανιασμενη στο κρεβατι

-αυτο....χμμμ..κοιταω τ παλιο κατασκισμενο τζιν μου...νωτισμενο απο το εγω μου μ'εχει ακολουθησει σε ολα τα παραμυθια που κατασκεβασα κατα καιρους...-και ξαφνικα μια
επικριτικη φωνη απο το πουθενα .."για πεταμα!!!δε το βλεπεις εχει λιωσει!τι το φορας ακομη αυτο?εχεις λεφτα να παρεις αλλο καινουριο...!κι αν δεν εχεις θα σου δωσο εγω..!οχι να φορας αυτο το ξεσκισμενο...τι θα πει ο κοσμος?..τι θα πει ο -"

τρια λεπτα γλιστρανε απο την τσεπη και σκανε στο παγωμενο τιποτα...ο ηχος τους χτυπα συναγερμο στο κεφαλι μου....ξαναβρισκω την ανασα μου..."αμαν ρε μανα με κατεστρεψες!!" και ξανασα που λιγο πριν σκασει στα δοντα εγινε αποηχος γελιου...


......(συνεχιζεται..ισως σε καποιο αλλο Σαββατο...)