por la tarde....

μεσημερι...

σπαρμενη μεσα στο σπιτι....

κατω απο τον ηλιο στην απλωστρα διπλα στα εσωρουχα να σταζω...

μεσα στο φουρνο σκεπασμενη κατω απο μια κουρου να ροδοκοκκινιζω τσιμπολογωντας μανηταρια..

αφημενη σε καποιο τασακι να σιγοκαιω βγαζοντας τουλιπες ονειρων

με καλωδια μπλεγμενα στα μαλλια να αναστεναζω μουσικη απο τα ματια..

μουλιαζοντας μεσα σ΄ενα πρασινο βανακι χλιαρου καφε...

αποπροσανατολισμενη....

...σοκομπουρδουκλωμενη ακομη κατω απο τα σκεπασματα αγκαλια με τη σκεψη σου..

ΤοΤανΤΕ...

Οταν μαθεις να ακους με τις πατουσες σου

οταν δεις τοπια ζωγραφισμενα μεσα σ'ενα αθορυβο κλικ!

οταν γευτεις τη σοκολατα με το μυαλο σου

οταν τα δεις να σαλευουν τη νυχτα στη πλατη μου αγρυπνα

....

τοτε οι χτυποι της καρδιας μου θα ναι το κυμα της φωνης σου

τοτε θα φτιαξω το πιο ομορφο τοπιο να ζησει μεσα σ'ενα αθορυβο κλικ των ματιων μου

τοτε η σοκολατα θα γινει εσυ

και εκεινα τη νυχτα θα σ'αγκαλιαζουν και θα σε νανουριζουν...