Στ'αληθεια ποιος νομιζεις πως εισαι να με κρινεις?
οση αληθεια κουβαλας φτανει να ξεσκονισω τις γιαλινες σφαιρες μου
Στ'αληθεια πιστευεις πως θα με πληγωσεις?
εισαι χαμηλα..δε σε βλεπω..δε μ αγκιζεις..
Κρατα την γκριζα αληθεια σου και πλεξε τα μαλλια των σκιων σου
κρατω το σκοταδι και του κανω τρυπες με φως
αμα σ'ενοχλει η αντιθεση..απο δω παν' κι οι αλλοι
Μοναχα μη μου πουλας ψευτικα συναισθηματα και συγκαταβασεις
..δεν εχω αναγκη το ψεμα σου
Στο καδο μου χωρανε οσοι δε φοβουνται τη λασπη
κι οσοι εμαθαν να κολανε υπομονες,αχ και ονειρα
αν δε το αντεχεις...μπορεις να αποχωρησεις..
αν δεν μπορεις να το αγκαλιασεις, μη μου το προσομοιαζεις
Αν φοβασαι το κενο δεν εχεις θεση στα μαθηματα ελευθερης πτωσης!
τοσο απλα..
καλως επελεξες λοιπον να μ'αρνηθεις
κριμα στο κριμα..
μοναχα εσυ και καθε εσυ..
μη μου τον καδο ταραττε!..
