(...)

"Περιφερομαι

και αναφερομαι....

ισως και να μην υποφερομαι

οταν παραφερομαι...."

Ειπες θα μου μαθεις γραμματικη

πως κλινεται το αγαπω...συνειρημενο σε -αω...κατα το ποναω,-ω

ειπες πως θα με μαθεις συνταξη

ποιος ειναι το υποκειμενο..και ποιος το αντικειμενο

Κι ειπα θα σου μαθω στιξη

* τελεια : ο τοιχος και αμα καταφερεις να τον περασεις ξεκινας με κεφαλαίο ενα νεο Κεφάλαιο

* κομμα : μια ανασα κλεφτη λαχανιασμενη

* ερωτηματικα : παντα τα πιο δυσκολα και εποδεινα

*θαυμαστικα : παντα πιο ψευτικα και ευημερα

*αποσιωπητικα : ......παντα πιο αμφιβολα...

εντος εκτος και επι τα αυτα...

αντι-ζω καπου αναμεσα στο παρα και στο περι αυτο το αντιδιαστημα κοινης και κενης (μ)ουσ(ι)ας...

βαριεμαι τοσο οσο το συννεφο που περιμενει να γινει βροχη...ανακατατασσομαι ανασκουμπωνομαι αναταρασσω και αντιταρασσομαι..αλλα θυμαμαι το δρακο και παιρνω αστροδυναμεις...για οταν τελος παντων -ανοητο το ακατανοητα σχετικο ασχετο...

σημερα ειναι μια εσω-μερα...οπως λενε καλημερα αλλα διχως ηλιο εγω ακομη νυχτα τη βλεπω..-μηπως να βγαλεις τα γυαλια σου?τι σου ελεγα?α ναι ειναι μια εσω-μερα...απο αυτες που το εσω σου γινεται δινη και σε ρουφαει καπου μεταξυ στομαχιου κι αδυναμιας στο περιπτερο γωνια-φερε μου και τσιγαρα αν μπορεις....τον τελευταιο καιρο καπνιζω πολυ...-

καθε εσω-μερα  ξεκιναει με εκεινη τη αισθηση διαισθηση πως τιποτα δεν ειναι οπως ηταν χτες και πως τα εσω σου γινανε καβουκι...κουκουλι αδειο απο τα παντα και γεματο με τιποτα...ετσι και σημερα..με το που τα ματια μου ακουμπησαν στο πατωμα και τα ποδια μου ανοιξανε εκανα μια θεμητα αθεμητη βουτια εντος..

επωαζομαι για την ωρα...ας πουμε μεχρι οταν χ#ψ, οπου ψ θελει να λεγεται ψυχη αλλα εξισωμενο με χ γινεται αψυχη..ηθελα να βγω να περπατησω σημερα αλλα σε μια εσω-μερα δε ρισκαρω συγκοπες απο περαστικους στη θεα του ακεφαλου εγω μου...ασε που εχει ζεστη...με πεθαινει η ζεστη....εξατμιζεται απο τους ανοιχτους πορους του κορμιου μου καθε λογικη και σταζει στη πλατη στο στερνο μου στο προσωπο μου...δωστε μου μια μπανιερα κρυα ληθη και θα περασω ευχαριστως ολη μου τη μερα εκει!

προχτες πηγα να λιποθημησω στο μετρο...με επιασε κριση πανικου...δε μπορουσα να παρω ανασα....καθε μου ανασα εκαιγε γιατι ηταν γοπα ανασας του διπλα του μπροστα του πισω του πανω του κατω.....μου'χανε πει καποτε πως πασχω απο αγοραφοβια...αλλα δεν ειναι αληθεια....απο μαζοφοβια πασχω και να παει να γαμηθει!γιατι μια χαρα τους εκοψε να μας κανουν υπονομους και τουνελ κατω απο τη γη-να δεις στο τελος εμεις και οι τυφλοποντικες θα ΄χουμε πολλα κοινα,τουνελ,λασπη,πολεις κατω απο τις ερημους που καποτε ηταν πολεις...μοναχα που αυτοι ειναι τυφλοι..-.......τωρα που το ξανασκεφτομαι..μαλλον ειμαστε κατι σα τυφλοποντικες-αλλα βεβαια!φτιαξανε τις κατακομβες τους..θαλαμους αεριων!ενα δρομο σωστο δε φτιαξαν...να ξεχυθουνε ψυχες με καρουλια στα ποδια και χρυσα κουδουνακια στα τιμονια.....αλλα ετσι μας θελουν...ασθενικους....ιδρωμενους ταλαιπωρους...σκλαβακια.....-παιζουμε?ναι ε?τι λετε?!ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕ.....

Κουραστηκες ψυχη μου?λαχανιασες?ε φταιει η ζεστη μαλλον...τι λες που δε ζεσταινονται οι ψυχες!ποιος στο πε αυτο το αισχρο ψεμα (ψυχη...ψεμα........ψαιμα............ψυχραιμαααααα..)ναι που λες φυσικα και ζεσταινονται..κι αμα τρεχεις στις αλανες ειναι φυσικο που κουραστηκες..κατσε λιγο...παρε μια ανασα...ηρεμησε..

Τι?φευγεις κιολας?καλα....αντε να παιξεις..παω κι εγω...δε ξερω που..ειναι εσω-μερα σου ειπα...τις εσω-μερες το κεφαλι μου βρισκεται μεσα στη κοιλια μου και τα ματια μου στις φτερνες...παλι καλα που τα ποδια μου ειναι στη θεση τους...μη με παρεξηγεις...δε θα παιξω μαζι σου σημερα....εχω αφησει μια παρτιδα ρωσικη ρουλετα στη μεση...λεω να παω μια βολτα προς τα κει....ποιος ξερει..ισως σημερα...........

πρεπει να ταχτοποιησω κιολας τις κουτες εδω μεσα...να βαλω ταμπελες..στο τι..στο που..στο οπου και στο ο,τι....εδω και 20 χρονια τελουμε υπο ανακαινιση..παρακεντηση....μετακομιση...αποδομηση...αποικοδομηση...

 στα Αναγωγα Παραγωγα θα βαλω μια ταμπελα που θα λεει" Αναλογα Παραλογα"..για να θυμαμαι που να παραπεμπω τα βιβλιοσκουληκα..ναι γιατι οχι..?ταμπελιτσες γαλαζιες,σαν κι εκεινες που κολλαγαμε στα σχολικα μας βιβλια...

Ονομα: Δεν εχει διασταυρωθει ακομη

Ταξη: Αταξικη

Ετος: το παρον..το απον....αδιευκρινιστον

Μαθημα: Σκεφτομαι και δια-Γραφω 

                                                            -χεχεχε-

Για τον πιανιστα...

Ηταν μια απο 'κεινες της ζεστες καλοκαιρινες νυχτες..καπου στη Νεα Ορλεανη..σ'ενα μπαρ που συνηθιζα να πνιγω τις σκεψεις μου σε ποτηρια Singleton αοριστου αριθμου και να κερναω σφηνακια μεθυσμενα ποντικια...

Μεσα στο ημιφως των προβολεων τυλιγμενο σε μια αυρα καπνου τον ειδα που πλησιασε αμιλητος τη σκηνη..χαϊδεψε το πιανο και μια ανατριχιλα διαπερασε το μπαρ..τουλαχιστον εμενα ετσι μου'χε φανει..πανε ομως πολλα χρονια απο τοτε..

-αρχισε να παιζει...

Στην αρχη δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια..οι δουλειες με ειχαν γονατισει και το μυαλο μου χορευε τανγκο με σκεψεις-εμμονες...υστερα μεσα στην κεχριμπαρενια παραμορφωση του μισοαδειου ποτηριου μου ηπια αυτον και το πιανο σε μια γουλια..

Οι φλεβες στο λαιμο του ηταν τεντωμενες..πλατη σε μενα..μα κατω απο το φως της σκηνης ειδα καθαρα ενα ασημενιο κομπο ιδρωτα να χανεται αοριστα καπου προς στο στερνο του στις πτυχες του μαυρου του πουκαμισου..

Μεσα στη ζαλη μου κανω μια αδιορατη κινηση στο μπαρμαν- "γεμισε με"..αναβω τσιγαρο και κλεινω τα ματια..-"εχεις μεθησει"με επιπλητει ο εαυτος μου σιωπηρα..τον γραφω επιδεικτικα στ'αρχιδια μου...αφηνομαι να παρασυρθω στη μουσικη του αγνωστου πιανιστα..που με το τσιγαρο ακουμπισμενο στα χειλη βρισκεται σε καποιο χωροχρονικο συμπαν παραλληλο με τον παρεβρισκομενων μεθυσων στο μπαρ..

Εστριψα το σωμα για τον παρατηρω καλυτερα..οσο μου επετρεπε δηλαδη η ζαλη και η θεση μου..τα δαχτυλα του χαϊδευουν τα πληκτρα...σχεδον δεν τα αγγιζουν..και μπροστα μου δε βλεπω πια το πιανο..μοναχα μια γυναικα..με αλαβαστρινο σωμα χαμενο στις πτυχες του σατεν μαυρου φορεματος της και μαυρα πλουσια μαλλια αγριους χειμαρρους

τα χερια του ταξιδευουν στο κορμι της κι απο το στομα της ξεχυνονται μυρια μουσικα βογκητα που μυριζουν καπνο, αλκοολ, ιδρωτα κι ηδονη..την βλεπω που τον κοιτα βαθεια στα ματια με 'κεινα τα μεγαλα καστανα της ματια...απ'το βλεμα της σταζει μια σταγονα παθος και σκαει αθορυβα στο ξυλο της σκηνης-ανατριχιαζω..

Σε καθε του νοτα απαρνιεται κι ενα ενδυμα της...γοβες στιλετα πεταμενες καπου στο πλαι του...διαφανες καλτσοδετες απογυμνωνουν τις λευκες της γαμπες που γιαλιζουν μες το ημιφως..ενα εσωρουχο διαγραφει αργα και βασανιστικα τη πορεια του μεσα απο το φορεμα της για να πεσει αηχα καπου αναμεσα στα ποδια του...τελος εκεινο το ιδιο μαυρο φορεμα , για να γλιστρησει διπλα στα μαυρα λουστρινενια του παπουτσια..

Το προσωπο του δεν μπορω να το δω..μοναχα ειναι σκυμμενος πανω στο γυμνο χυμωδες σωμα της που λιωνει απο λαγνεια...μοναχα ταξιδευει τα δαχτυλα του σ'ολα τα κρυφα και φανερα μερη του κορμιου της..

Κλεινω για μια ακομη φορα τα ματια...ξεροκαταπινω και πνιγω εναν αναστεναγμο σε μια γουλια malt..ασυναισθητα σφiγγω τα μπουτια μου μεταξυ τους κατω απο το κοκκινο φορεμα μου και αντιλαμβανομαι εκεινο το καυτο ρυακι-εχω καυλωσει..