Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Για τον πιανιστα...



Ηταν μια απο 'κεινες της ζεστες καλοκαιρινες νυχτες..καπου στη Νεα Ορλεανη..σ'ενα μπαρ που συνηθιζα να πνιγω τις σκεψεις μου σε ποτηρια Singleton αοριστου αριθμου και να κερναω σφηνακια μεθυσμενα ποντικια...

Μεσα στο ημιφως των προβολεων τυλιγμενο σε μια αυρα καπνου τον ειδα που πλησιασε αμιλητος τη σκηνη..χαϊδεψε το πιανο και μια ανατριχιλα διαπερασε το μπαρ..τουλαχιστον εμενα ετσι μου'χε φανει..πανε ομως πολλα χρονια απο τοτε..

-αρχισε να παιζει...

Στην αρχη δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια..οι δουλειες με ειχαν γονατισει και το μυαλο μου χορευε τανγκο με σκεψεις-εμμονες...υστερα μεσα στην κεχριμπαρενια παραμορφωση του μισοαδειου ποτηριου μου ηπια αυτον και το πιανο σε μια γουλια..

Οι φλεβες στο λαιμο του ηταν τεντωμενες..πλατη σε μενα..μα κατω απο το φως της σκηνης ειδα καθαρα ενα ασημενιο κομπο ιδρωτα να χανεται αοριστα καπου προς στο στερνο του στις πτυχες του μαυρου του πουκαμισου..

Μεσα στη ζαλη μου κανω μια αδιορατη κινηση στο μπαρμαν- "γεμισε με"..αναβω τσιγαρο και κλεινω τα ματια..-"εχεις μεθησει"με επιπλητει ο εαυτος μου σιωπηρα..τον γραφω επιδεικτικα στ'αρχιδια μου...αφηνομαι να παρασυρθω στη μουσικη του αγνωστου πιανιστα..που με το τσιγαρο ακουμπισμενο στα χειλη βρισκεται σε καποιο χωροχρονικο συμπαν παραλληλο με τον παρεβρισκομενων μεθυσων στο μπαρ..

Εστριψα το σωμα για τον παρατηρω καλυτερα..οσο μου επετρεπε δηλαδη η ζαλη και η θεση μου..τα δαχτυλα του χαϊδευουν τα πληκτρα...σχεδον δεν τα αγγιζουν..και μπροστα μου δε βλεπω πια το πιανο..μοναχα μια γυναικα..με αλαβαστρινο σωμα χαμενο στις πτυχες του σατεν μαυρου φορεματος της και μαυρα πλουσια μαλλια αγριους χειμαρρους

τα χερια του ταξιδευουν στο κορμι της κι απο το στομα της ξεχυνονται μυρια μουσικα βογκητα που μυριζουν καπνο, αλκοολ, ιδρωτα κι ηδονη..την βλεπω που τον κοιτα βαθεια στα ματια με 'κεινα τα μεγαλα καστανα της ματια...απ'το βλεμα της σταζει μια σταγονα παθος και σκαει αθορυβα στο ξυλο της σκηνης-ανατριχιαζω..

Σε καθε του νοτα απαρνιεται κι ενα ενδυμα της...γοβες στιλετα πεταμενες καπου στο πλαι του...διαφανες καλτσοδετες απογυμνωνουν τις λευκες της γαμπες που γιαλιζουν μες το ημιφως..ενα εσωρουχο διαγραφει αργα και βασανιστικα τη πορεια του μεσα απο το φορεμα της για να πεσει αηχα καπου αναμεσα στα ποδια του...τελος εκεινο το ιδιο μαυρο φορεμα , για να γλιστρησει διπλα στα μαυρα λουστρινενια του παπουτσια..

Το προσωπο του δεν μπορω να το δω..μοναχα ειναι σκυμμενος πανω στο γυμνο χυμωδες σωμα της που λιωνει απο λαγνεια...μοναχα ταξιδευει τα δαχτυλα του σ'ολα τα κρυφα και φανερα μερη του κορμιου της..

Κλεινω για μια ακομη φορα τα ματια...ξεροκαταπινω και πνιγω εναν αναστεναγμο σε μια γουλια malt..ασυναισθητα σφiγγω τα μπουτια μου μεταξυ τους κατω απο το κοκκινο φορεμα μου και αντιλαμβανομαι εκεινο το καυτο ρυακι-εχω καυλωσει..