στη σκια του 10..

2011 και ψεμα στο πιατο τους
με γεμιση σαλτσα και κουκουναρια
απο που να το πρωτοπιασεις
χωρις να κομπιασεις
στο πρωτο του αγγιγμα
σιχασια θ'ανατριχιασεις..

σε σενα το λεω ειδωλο..
με τα μανικια σηκωμενα
πανω απο τα σκατα σκυμενο
τραγουδα και γελα..

και θα βγει το παραμυθι
απ' το χρονοσακουλο
καρφι στη πενα

ζω...οσο ανασαινω..
ανασαινω..οσο παλευω..
παλευω..οσο ονειρευομαι...
και θα ονειρευομαι..οσο ζω..

αλλουβατες..

στριμωχτηκα στη σκια του τωρα 

και στη γωνια του εγραψα στη σκονη...ταξιδι..

με κλειστα ματια μας φυσηξα φωτοβατες

να με στροβιλισεις στο λευκο..

πανω σε μορια κενου που μοιαζαν ομπρελες

χαθηκαμε εκεινο το μεσημερι

μεσα απο το ανοιχτο παραθρο

στο αλλου μας..

por la tarde....

μεσημερι...

σπαρμενη μεσα στο σπιτι....

κατω απο τον ηλιο στην απλωστρα διπλα στα εσωρουχα να σταζω...

μεσα στο φουρνο σκεπασμενη κατω απο μια κουρου να ροδοκοκκινιζω τσιμπολογωντας μανηταρια..

αφημενη σε καποιο τασακι να σιγοκαιω βγαζοντας τουλιπες ονειρων

με καλωδια μπλεγμενα στα μαλλια να αναστεναζω μουσικη απο τα ματια..

μουλιαζοντας μεσα σ΄ενα πρασινο βανακι χλιαρου καφε...

αποπροσανατολισμενη....

...σοκομπουρδουκλωμενη ακομη κατω απο τα σκεπασματα αγκαλια με τη σκεψη σου..

ΤοΤανΤΕ...

Οταν μαθεις να ακους με τις πατουσες σου

οταν δεις τοπια ζωγραφισμενα μεσα σ'ενα αθορυβο κλικ!

οταν γευτεις τη σοκολατα με το μυαλο σου

οταν τα δεις να σαλευουν τη νυχτα στη πλατη μου αγρυπνα

....

τοτε οι χτυποι της καρδιας μου θα ναι το κυμα της φωνης σου

τοτε θα φτιαξω το πιο ομορφο τοπιο να ζησει μεσα σ'ενα αθορυβο κλικ των ματιων μου

τοτε η σοκολατα θα γινει εσυ

και εκεινα τη νυχτα θα σ'αγκαλιαζουν και θα σε νανουριζουν...

#4

στεκομαι γυμνη μπροστα στο γκρεμο σου...

-θα πεσεις μαζι μου?..

κι οσο πεφτουμε
με τον αερα να αγκαλιαζει τα σωματα μας
θα σου χαμογελαω...

...για παντα πεφτοντας..

#3

νομιζω πως ξερω ν αγαπω
κι ας μη μ αγαπησα ποτε....

#2

ποναω μ'ακους?
χαμογελαω για να μη βλεπεις τα δακρια στις ακρες των ματιων μου
μιλαω για να γεμιζω τη σιωπη...
φευγω για να χω τη ψευδευσθηση πως εχω καπου να γυρισω

...

#1

αγαπω να αγαπιεμαι
φοβαμαι ν ξεχνιεμαι
μ αρεσει να μπερδευω
σιχαινομαι να μπερδευομαι

μη με ξυπνας
ασε με να ονειρευομαι
να μη βλεπω
τον εφιαλτη καθε μερα
που παραμονευει στα ποδια του κρεβατιου μου...

σαββατοψυχοτροπιαση

Σαββατο πρωι
μουντο και νοχελικο
σε μια βασκικη κωμοπολη που λιαζεται συνηθως στον ηλιο
κατω απο τις σκιες της 1000χρονης μουριας στη μεση της πλατειας

Μετα την καθιερωμενη ερωτοτροπια μου με τα ονειρα και τα παπλωματα
κατω απο το πρωινο φως που τριπωνει μεσα απο τις γριλιες
σερνω τα βηματα μου στη κουζινα
-αυτοματος πιλοτος οσο το μυαλο ακομη χασμουριεται-

καφες-ζαχαρη-ζεστο νερο-κουταλακι......

βαθυ χαμουριτο και ανακατεμα ανακατεμενων μαλλιων και μυαλων
τσιμπωντας δυο-τρεις εικονες του φευγατου ονειρου...

-μουσικη...κατι light για να μπει σε λειτουργεια ο εγκεφαλος

οσο ο αυτοματος πιλοτος στριβει ενα τσιγαρο...


-1η γουλια καφε.....καυτη καλημερα σ'ενα σωμα δυναμει υπο-επισκεβην
1η τζουρα.....βαθεια ανασα να ρθει να δεσει με χαρμανι με τον καφε
να βγαλουν τα κομπολογια και να στρωσουν τα χαρτια για μια πρωινη πρεφα..

........ακαθοριστη ωρα μικρης πεινας..

-τσιμπολογημα για ενα παγωμενο γρηγορο στα ορθια μπροστα στο ψυγειο..

επακαναφορα στο κεντρο δρασης...σαλονι οκλαδον σε ιπταμενη καρακλα...

αναμα τσιγαρου....χαζολογημα σε pixel καθημερινοτητας

ωρα για το καθιερωμενο σαββατιατικο σουλουπωμα ενος κατι που μοιαζει με δωματιο..
καπελο αλα Indiana Jones και χωνομαι ως τα γονατα σε μια πολυχρωμη λιμναζουσα θαλασσα..

-αυτα για πλυσιμο...τα μαυρα ρουχα μου βγαζουν τη γλωσσα περιπαιχτικα

-αυτα για σιδερο...η τσαλακωμενη πεταλουδα μου με κοπο κανει μια τουμπα στον αερα για να προσγειωθει λαχανιασμενη στο κρεβατι

-αυτο....χμμμ..κοιταω τ παλιο κατασκισμενο τζιν μου...νωτισμενο απο το εγω μου μ'εχει ακολουθησει σε ολα τα παραμυθια που κατασκεβασα κατα καιρους...-και ξαφνικα μια επικριτικη φωνη απο το πουθενα .."για πεταμα!!!δε το βλεπεις εχει λιωσει!τι το φορας ακομη αυτο?εχεις λεφτα να παρεις αλλο καινουριο...!κι αν δεν εχεις θα σου δωσο εγω..!οχι να φορας αυτο το ξεσκισμενο...τι θα πει ο κοσμος?..τι θα πει ο -"

τρια λεπτα γλιστρανε απο την τσεπη και σκανε στο παγωμενο τιποτα...ο ηχος τους χτυπα συναγερμο στο κεφαλι μου....ξαναβρισκω την ανασα μου..."αμαν ρε μανα με κατεστρεψες!!" και ξανασα που λιγο πριν σκασει στα δοντα εγινε αποηχος γελιου...


......(συνεχιζεται..ισως σε καποιο αλλο Σαββατο...)

Ονειροπαρα(συ)λογιζομενη

"Φαε με" εγραφαν τα χρυσα γραμματα...και πως να αντισταθεις σε ματια που σταζουν καταρρακτες σοκολατας?....

Το φιδι κουλουριαστηκε στην αγκαλια ενος πρασινου φεγγαριου που κρεμοταν πανω απο τη calle de los Άrboles de Αrce για να σταξει ενα στεγνο δακρυ στη σκια του μαρμαρινου ιπποτη της Πλατειας...

-ποσο μακρια ακομη? αναρωτηθηκε....κι ακομα..

Το σκουλικι αδραξε την ευκαιρια ακουγωντας το και κρυφτηκε μεσα στη τρυπα του φα μινορε αναστεναγμου. Ενα περαστικο συννεφο ακουγοντας την σπαραξικαρδια φωνη βιαστηκε να γινει βροχη να ξεπλυνει απο το δρομο τους ηχους της μοναξιας...της σιωπης...

-πιο μακρια?ακομα?.....

.."καπου που κεινες οι δυο φιδογυριστες ουρες εννονονται σε μια...."σκεφτηκε και εφτυσε δηλητηριο στο χωμα...εκει που αργοτερα το πρωτερο συννεφο και αργοτερα βροχη αθελα του βλαστησε μια παπαρουνα με μαβια πεταλα και μπλε ελεκτρικ φυλλα...-την επομενη μερα οι αρχες την συνελαβαν για επιδειξια..ποινη...αποκεφαλισμος ..

Εγω απλα ετυχε να περναω απο'κει...την Plaza de los Sueños Inalcanzables...και μαζεψα το κεφαλι της...ματωμενο τοπι εκεινων των παιδαριων που φυτρωσαν ενηληκες...πηγα παραμερα πισω απο τον τοιχο της εκκλησιας ζωσμενη το μαβι κεφαλι και ζωγραφισα...ενα μοβ δρακο...

Το πρωι βρηκα στα ποδια του κρεβατιου μου ενα ζευγαρι κεχριμπαρενια ματια..να με κοιταζουν στωικα μεσα σε ανυπαρκτες κογχες ενος ανυπαρκτου κεφαλιου..μοναχα ενα ζευγαρι ματια..

Εκανε ψυχρα θυμαμαι...τοτε που στο φως της μερας ανακαλυψαν πως η εκκλησια ειχε γκρεμιστει...λενε πως τη νυχτα εκεινη ο διαβολος εβαλε το μανδυα της αμαρτιας και ξελογιασε τα ιερα και τα οσια...δε ξερω...δεν εμαθα ποτε..μοναχα που η περιεργια με εκανε το ιδιο βραδυ να ψαξω αν ειχε μεινει κανενα κομματι της ζωγραφιας μου....ετσι για το γαμωτο της παπαρουνας..

θα θελα να ξεχασω..μα δε μπορω...αυτο που αντικρισαν τα ματια μου....ισως και να με γελασε η νυχτα..μα ορκιζομαι πως ειδα ενα ζωο..με σωμα επρετου και δυο κεφαλια...ενα φιδιου κι ενα δρακου........

aller-retour

ολο φευγω

μα παλι μενω..

φευγοντας μοιαζει

να φευγω για παντα...

φοβαμαι....

(δε ξερω αν τιποτα δε θα'ναι το ιδιο....

αλλα σιγουρα πολλα θα αλλαξουν..)

Ναι..(μεν αλλα..)

Τι με ρωτας πια λοιπον?ακομη δεν καταλαβες αυτο που ειχα δει εγω απο την αρχη?Εισαι ενα 'ναι μεν αλλα' κ προσπαθεις να γινεις ενα "ναι".Αδυνατεις να δεις πως δε χωραω μεσα σου?Ξεχυλιζω σα χειμαρρος απο τις φουσκομενες χαραμαδες...κι εσυ αδυνατεις να κρατησεις εξω απο τη πορτα σου το τα κυμματα..κ εσυ στο τελος παραδινεσαι...απλα δεν μπορεις, εκει που εγω γινομαι αστρικο πυροτεχνημα και εκτινασομαι στο απειρο διαμελιζοντας την υπαρξη μου σε εκατονταμυρια εγω και αγκιζω τη ταχυτητα του νου, να πιαστεις πανω μου και να σε σκορπισω στο διαστημα....οχι...σ πιανει ναυτια..κριμα στους γαλαξιακους αγωνες ταχυτητας...μα τι προσπαθεις να αποδειξεις?πως μπορεις να ακουμπησεις πιο περα απο εκει που μπορεις να φτασεις?ε ναι ακουμπησες.....και καηκες..εγω τα'λεγα..αλλα ποιος μ'ακουει εμενα?ερχεσαι να επιβεβαιωσεις τα μελουμενα...προβλεπομενα...μονιμα...πρωιμα..ωριμα..φρονιμα συμπερασματα μου...Τα δικα μου ματια πυρινες καλιδοσκοπιων και ενα σωμα γυμνο ηλεκτρικο καλοδιο..εκρηξη μπροστα στο βλεμα σου..εσυ αποφασισες να καψεις τα δικα σου...αρα τι προσπαθεις να κρατηθεις στην ουρα του κομητη?ποιος ο λογος αφου δεν αντεχεις να τιθασευσεις τη φωτια του δρακου..αφου δεν αντεχεις την θανατερη αγκαλια του φιδιου?δε λυπαμαι...βγηκα αληθινη..μπορει στην αρχη να απογοητευτηκα λιγο...καμια φορα θες το αναμενομενο εστω και ασυνειδητο να ανατραπει...ναι αλλα 'ναι μεν αλλα..'...και δε ξερεις τι κρυβει πισω του το αλλα.....κοσμους ολοκληρους!

Dear.....you

Sometimes you just gotta go
Sometimes you just gotta stay

Sometimes you just gotta cry
Sometimes you just gotta laugh
Sometimes you just gotta speak
Sometimes you just gotta hash
Sometimes you just gotta love
Sometimes you just gotta….live

……just..

……….sometimes….

ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ!!!ΑΛΛΑ ΠΟΙΟς ΤΟΥς ΑΚΟΥΕΙ??.....

Πισω στα δικα μας...

ΚΛΕΙΣΤΟΝ- μεχρι νεωτερας

Γ-(2)θειτε...

Κανει Καλο!!!

(χε x3)

Morning Dub

Σταζοντας μουσικη

Μεσα στις φωτοφωτιες ενος ψυχεδελικου υπογειου
με τη μουσικη να γαντζωνεται απο τους αστραγαλους
για να σκαρφαλωσει πανω σε ιδρωμενους μηρους
να συρθει σε μια πλατη φολιδωτη
στοχευοντας να κουρνιασει σ'ενα στηθος βαμμενο σε πορφυρολευκους ομοκεντρους

εσπασα τη λυρα της Τερψιχορης σε μυρια κομματια..

πλανευοντας μια θαλασσα απο πεη που λικνιζονται σα φιδια μαγεμενα

-Κι ας τολμησουν να με πουνε προστυχη…!
7/7/10

READY....SET......

Φευγω
με κουρασε η σιωπη των πεσμενων φυλλων σου
κουραστηκα και μονο να σε βλεπω να κυνηγας την ουρα σου
ιδρωσα και μονο να σε βλεπω να λιωνεις στο καμινετο σου
Παω
να καβαλησω κομιτες
και να δω πως κατασκευαζονται ηλιακα συστηματα
να ερευνησω την διαγαλαξιακη συμμαχια
Δε με κρατας σου λεω
και σταματα να μου τραβας το μανικι
γιατι εχω ηδη αναψει μηχανη και περιμενω το πρασινο φως

εχω βγαλει παροπιδες...ακομη και τις δικες μου
κι εχω τα χαλιναρια μου στα χερια

Ασε με....ειναι η δικη μου κουρσα
μοναχα μια ανασα ακομη, πριν το παιδι
παρει μια γευση απο το στοιχημα....

Στην Υγεια της Δευτερας που λεγαμε!..

Αγαπω τις Παρασκευες...οι Δευτερες παραμονευουν σε ξεσκισουν στη γωνια...με προτεταμενα δοντια που σταζουν πυρηνικα αποβλητα..

"Ουφ!"ο κοσμος και φτου κι απ'την αρχη στη ψυχεδελεια της επιβιωσης...

Κι αναρωτιεσαι τι θα γινοταν αν δινανε στο κοσμο αλλη μια μερα...

αν η βδομαδα ειχε 8 μερες κι οχι 7...τι θα την κανανε εκεινη την 8η μερα?...

...ασε ..το πιο πιθανο ειναι να την δουλευανε κι αυτη..σαν αλυσοδεμενα βοδια να αγκομαχανε γυρω απο τον μυλο που τα αλεθει...με κερατα μαραμενα και αχρηστα..

εκτος αν...εκτος αν ξυπναγανε επιτελους κι αντι να δουλεψουν να τους βαλουν στο κωλο το Τ της Τεταρτης και να τους βγαλουν τα ματια απο τις κογχες με το Π της Πεμπτης...αλλα...αφου καθε Παρασκευη μας ψεκαζουν.......καθε Παρασκευη ξημερωμα περνανε και ραντιζουν απο πανω τις πολεις..τα συνηθισμενα σπεσιαλ cock-tails(-tales)...για να περασεις εσυ το Σαββατοκυριακο σε καταστολη...να μη νιωθεις..ισα ισα να περασεις αυτες οι δυο μερες αποχαυνομενα.. Σαββατο ντοπαρισμενος και τριπαρισμενος εντελως, να αλεστεις σε μια μηχανη του κιμα αγκαλια με πεταλα απο γαρυ-φαλλους μεσα σ'ενα κολαστηριο απο φωτα, καπνους, ιδρωτα και καταπιεσμενη τρελα, σβησμενος στις μπομπες που σε σερβιρουν...κι υστερα Κυριακη ξενερωτος να βιωνεις την ξεχαρβαλωση της υπαρξης σου(συναρμολογηση-αποσυναρμολογηση-ανασυναρμολογηση- παντα θα χανεις ενα κομματι στη πορεια του Σαββατου-βραδυ καταληγοντας σε μια μετασυναρμολογηση)...κι επειτα?χα!..παλι θα φας ασαλιωτη τη Δευτερα να σε ανοιξει καλα καλα και να τσουξει...μεχρι την επομενη Παρασκευη...ες αει!

Αφου εχω αρχισει να τρομαζω με τις τοσες ψοφιες κατσαριδες στις γωνιες του δρομου...αμα τις εβλεπα ζωντανες δε θα ανησυχουσα τοσο...γιατι ειναι αποδειξη των αναθυμιασεων (που ολοι βιωσαν και συνηθισαν) απο σκουπιδια και αποβλητα του γεματου λαδι μηχανων υπονομου...αλλα για να ψοφανε κι αυτες εκει, μεσα στη μεση του δρομου ειναι να τρελαινεσαι!...λενε οτι μετα απο μια πυρηνικη εκρηξη ο μονος ζωντανος οργανισμος που θα επιβιωσει ειναι οι κατσαριδες....!δηλαδη.... τρεχα γυρευε τι ειναι αυτο που μας ψεκαζουν που ακομη κι αυτες τις στελνει για αποσυρση!...

κι αντε μετα εσυ να πεις κατι..να αρθρωσεις μια λεξη!πως?ενω πνιγεσαι απο το τσιμπουκι που σου χωνουνε στο στομα...μονο πνιχτους ρογχους καταφερνεις και βγαζεις....κι αυτο αν τα καταφερεις..ετσι χαπακωμενο που σ'εχουνε...

Αντε.....καλη βδομαδα να'χουμε!

και.....Welcome -back- to the Jungle!

Πως να το ξεστομισω?......

Γλυκα παιδικα πλανα...

ομορφα ονειρα..

-ονειρα πλανα(?)-

χαρτινα αεροπλανα...

της αγαπης μας ονειροπλανα....

Να προσεχεις ψυχη μου....

(...)

"Περιφερομαι

και αναφερομαι....

ισως και να μην υποφερομαι

οταν παραφερομαι...."

Ειπες θα μου μαθεις γραμματικη

πως κλινεται το αγαπω...συνειρημενο σε -αω...κατα το ποναω,-ω

ειπες πως θα με μαθεις συνταξη

ποιος ειναι το υποκειμενο..και ποιος το αντικειμενο

Κι ειπα θα σου μαθω στιξη

* τελεια : ο τοιχος και αμα καταφερεις να τον περασεις ξεκινας με κεφαλαίο ενα νεο Κεφάλαιο

* κομμα : μια ανασα κλεφτη λαχανιασμενη

* ερωτηματικα : παντα τα πιο δυσκολα και εποδεινα

*θαυμαστικα : παντα πιο ψευτικα και ευημερα

*αποσιωπητικα : ......παντα πιο αμφιβολα...

εντος εκτος και επι τα αυτα...

αντι-ζω καπου αναμεσα στο παρα και στο περι αυτο το αντιδιαστημα κοινης και κενης (μ)ουσ(ι)ας...

βαριεμαι τοσο οσο το συννεφο που περιμενει να γινει βροχη...ανακατατασσομαι ανασκουμπωνομαι αναταρασσω και αντιταρασσομαι..αλλα θυμαμαι το δρακο και παιρνω αστροδυναμεις...για οταν τελος παντων -ανοητο το ακατανοητα σχετικο ασχετο...

σημερα ειναι μια εσω-μερα...οπως λενε καλημερα αλλα διχως ηλιο εγω ακομη νυχτα τη βλεπω..-μηπως να βγαλεις τα γυαλια σου?τι σου ελεγα?α ναι ειναι μια εσω-μερα...απο αυτες που το εσω σου γινεται δινη και σε ρουφαει καπου μεταξυ στομαχιου κι αδυναμιας στο περιπτερο γωνια-φερε μου και τσιγαρα αν μπορεις....τον τελευταιο καιρο καπνιζω πολυ...-

καθε εσω-μερα  ξεκιναει με εκεινη τη αισθηση διαισθηση πως τιποτα δεν ειναι οπως ηταν χτες και πως τα εσω σου γινανε καβουκι...κουκουλι αδειο απο τα παντα και γεματο με τιποτα...ετσι και σημερα..με το που τα ματια μου ακουμπησαν στο πατωμα και τα ποδια μου ανοιξανε εκανα μια θεμητα αθεμητη βουτια εντος..

επωαζομαι για την ωρα...ας πουμε μεχρι οταν χ#ψ, οπου ψ θελει να λεγεται ψυχη αλλα εξισωμενο με χ γινεται αψυχη..ηθελα να βγω να περπατησω σημερα αλλα σε μια εσω-μερα δε ρισκαρω συγκοπες απο περαστικους στη θεα του ακεφαλου εγω μου...ασε που εχει ζεστη...με πεθαινει η ζεστη....εξατμιζεται απο τους ανοιχτους πορους του κορμιου μου καθε λογικη και σταζει στη πλατη στο στερνο μου στο προσωπο μου...δωστε μου μια μπανιερα κρυα ληθη και θα περασω ευχαριστως ολη μου τη μερα εκει!

προχτες πηγα να λιποθημησω στο μετρο...με επιασε κριση πανικου...δε μπορουσα να παρω ανασα....καθε μου ανασα εκαιγε γιατι ηταν γοπα ανασας του διπλα του μπροστα του πισω του πανω του κατω.....μου'χανε πει καποτε πως πασχω απο αγοραφοβια...αλλα δεν ειναι αληθεια....απο μαζοφοβια πασχω και να παει να γαμηθει!γιατι μια χαρα τους εκοψε να μας κανουν υπονομους και τουνελ κατω απο τη γη-να δεις στο τελος εμεις και οι τυφλοποντικες θα ΄χουμε πολλα κοινα,τουνελ,λασπη,πολεις κατω απο τις ερημους που καποτε ηταν πολεις...μοναχα που αυτοι ειναι τυφλοι..-.......τωρα που το ξανασκεφτομαι..μαλλον ειμαστε κατι σα τυφλοποντικες-αλλα βεβαια!φτιαξανε τις κατακομβες τους..θαλαμους αεριων!ενα δρομο σωστο δε φτιαξαν...να ξεχυθουνε ψυχες με καρουλια στα ποδια και χρυσα κουδουνακια στα τιμονια.....αλλα ετσι μας θελουν...ασθενικους....ιδρωμενους ταλαιπωρους...σκλαβακια.....-παιζουμε?ναι ε?τι λετε?!ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕ.....

Κουραστηκες ψυχη μου?λαχανιασες?ε φταιει η ζεστη μαλλον...τι λες που δε ζεσταινονται οι ψυχες!ποιος στο πε αυτο το αισχρο ψεμα (ψυχη...ψεμα........ψαιμα............ψυχραιμαααααα..)ναι που λες φυσικα και ζεσταινονται..κι αμα τρεχεις στις αλανες ειναι φυσικο που κουραστηκες..κατσε λιγο...παρε μια ανασα...ηρεμησε..

Τι?φευγεις κιολας?καλα....αντε να παιξεις..παω κι εγω...δε ξερω που..ειναι εσω-μερα σου ειπα...τις εσω-μερες το κεφαλι μου βρισκεται μεσα στη κοιλια μου και τα ματια μου στις φτερνες...παλι καλα που τα ποδια μου ειναι στη θεση τους...μη με παρεξηγεις...δε θα παιξω μαζι σου σημερα....εχω αφησει μια παρτιδα ρωσικη ρουλετα στη μεση...λεω να παω μια βολτα προς τα κει....ποιος ξερει..ισως σημερα...........

πρεπει να ταχτοποιησω κιολας τις κουτες εδω μεσα...να βαλω ταμπελες..στο τι..στο που..στο οπου και στο ο,τι....εδω και 20 χρονια τελουμε υπο ανακαινιση..παρακεντηση....μετακομιση...αποδομηση...αποικοδομηση...

 στα Αναγωγα Παραγωγα θα βαλω μια ταμπελα που θα λεει" Αναλογα Παραλογα"..για να θυμαμαι που να παραπεμπω τα βιβλιοσκουληκα..ναι γιατι οχι..?ταμπελιτσες γαλαζιες,σαν κι εκεινες που κολλαγαμε στα σχολικα μας βιβλια...

Ονομα: Δεν εχει διασταυρωθει ακομη

Ταξη: Αταξικη

Ετος: το παρον..το απον....αδιευκρινιστον

Μαθημα: Σκεφτομαι και δια-Γραφω 

                                                            -χεχεχε-

Για τον πιανιστα...

Ηταν μια απο 'κεινες της ζεστες καλοκαιρινες νυχτες..καπου στη Νεα Ορλεανη..σ'ενα μπαρ που συνηθιζα να πνιγω τις σκεψεις μου σε ποτηρια Singleton αοριστου αριθμου και να κερναω σφηνακια μεθυσμενα ποντικια...

Μεσα στο ημιφως των προβολεων τυλιγμενο σε μια αυρα καπνου τον ειδα που πλησιασε αμιλητος τη σκηνη..χαϊδεψε το πιανο και μια ανατριχιλα διαπερασε το μπαρ..τουλαχιστον εμενα ετσι μου'χε φανει..πανε ομως πολλα χρονια απο τοτε..

-αρχισε να παιζει...

Στην αρχη δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια..οι δουλειες με ειχαν γονατισει και το μυαλο μου χορευε τανγκο με σκεψεις-εμμονες...υστερα μεσα στην κεχριμπαρενια παραμορφωση του μισοαδειου ποτηριου μου ηπια αυτον και το πιανο σε μια γουλια..

Οι φλεβες στο λαιμο του ηταν τεντωμενες..πλατη σε μενα..μα κατω απο το φως της σκηνης ειδα καθαρα ενα ασημενιο κομπο ιδρωτα να χανεται αοριστα καπου προς στο στερνο του στις πτυχες του μαυρου του πουκαμισου..

Μεσα στη ζαλη μου κανω μια αδιορατη κινηση στο μπαρμαν- "γεμισε με"..αναβω τσιγαρο και κλεινω τα ματια..-"εχεις μεθησει"με επιπλητει ο εαυτος μου σιωπηρα..τον γραφω επιδεικτικα στ'αρχιδια μου...αφηνομαι να παρασυρθω στη μουσικη του αγνωστου πιανιστα..που με το τσιγαρο ακουμπισμενο στα χειλη βρισκεται σε καποιο χωροχρονικο συμπαν παραλληλο με τον παρεβρισκομενων μεθυσων στο μπαρ..

Εστριψα το σωμα για τον παρατηρω καλυτερα..οσο μου επετρεπε δηλαδη η ζαλη και η θεση μου..τα δαχτυλα του χαϊδευουν τα πληκτρα...σχεδον δεν τα αγγιζουν..και μπροστα μου δε βλεπω πια το πιανο..μοναχα μια γυναικα..με αλαβαστρινο σωμα χαμενο στις πτυχες του σατεν μαυρου φορεματος της και μαυρα πλουσια μαλλια αγριους χειμαρρους

τα χερια του ταξιδευουν στο κορμι της κι απο το στομα της ξεχυνονται μυρια μουσικα βογκητα που μυριζουν καπνο, αλκοολ, ιδρωτα κι ηδονη..την βλεπω που τον κοιτα βαθεια στα ματια με 'κεινα τα μεγαλα καστανα της ματια...απ'το βλεμα της σταζει μια σταγονα παθος και σκαει αθορυβα στο ξυλο της σκηνης-ανατριχιαζω..

Σε καθε του νοτα απαρνιεται κι ενα ενδυμα της...γοβες στιλετα πεταμενες καπου στο πλαι του...διαφανες καλτσοδετες απογυμνωνουν τις λευκες της γαμπες που γιαλιζουν μες το ημιφως..ενα εσωρουχο διαγραφει αργα και βασανιστικα τη πορεια του μεσα απο το φορεμα της για να πεσει αηχα καπου αναμεσα στα ποδια του...τελος εκεινο το ιδιο μαυρο φορεμα , για να γλιστρησει διπλα στα μαυρα λουστρινενια του παπουτσια..

Το προσωπο του δεν μπορω να το δω..μοναχα ειναι σκυμμενος πανω στο γυμνο χυμωδες σωμα της που λιωνει απο λαγνεια...μοναχα ταξιδευει τα δαχτυλα του σ'ολα τα κρυφα και φανερα μερη του κορμιου της..

Κλεινω για μια ακομη φορα τα ματια...ξεροκαταπινω και πνιγω εναν αναστεναγμο σε μια γουλια malt..ασυναισθητα σφiγγω τα μπουτια μου μεταξυ τους κατω απο το κοκκινο φορεμα μου και αντιλαμβανομαι εκεινο το καυτο ρυακι-εχω καυλωσει..

once upon an Alice...

Κατω απο το αρρωστημενο φως του δρομου

το σκοταδι της νυχτας αστραψε

απο το χαμογελο του γατου Τσεσάιρ

οταν η χαμενη Αλικη στην Πολη των Φαντασματων

ξεφυσωντας στο καπνο της ενα λαγο

ελιωσε στην κρυα ασφαλτο

κατω απο τα λουστρινενια της παπουτσια

το αναμενο τσιγαρο.....

..............

κοιταξε με αδιαφορο εκνευρισμο

το περαστικο αμαξι που της χαλασε την σιωπη..

....

Η Νταμα Μπαστουνι στο τιμονι

αφησε ενα καγχασμο περιεργειας να της ξεφυγει

και σφιγκωντας το ψευτικο σκιπτρο της

εφυγε μαρσαροντας και φτυνοντας

καμμενα τραπουλοχαρτα...

Το φαναρι στον δρομο αναψε πρασινο
μα τιποτα δεν δεχτηκε να περασει...
ουτε καν ο ηχος...
μοναχα η ιδεα σεριανουσε
στο απεναντι πεζοδρομιο

κατω απο το φως της λαμπας που τρεμοπαιζε
με τα χερια στις τσεπες

επιδεικνυοντας αδιαφορα τα καρφια..

κκκκχχχχχσσσ.........anybody there?

[χσσσσσ.........click me..shoot me...χσσσσ.....]

DECLARATION OF INDEPEN-DANCE

"Εμπρος στο Δρομο που Χαραξε ο Κανενας"

Ρε αντε και γαμηθειτε λεω εγω ολοι ομαδικα....οχι οτι δηλαδη δε το κανετε αλλα τουλαχιστον μη με πρηζετε...να μη μου μιλατε μπορειτε?μου προκαλειτε σιχασια....

Ακους σου λεει ο αλλος...."τα νιατα",για τα νιατα,για τα ονειρα,να φερεις εσυ ενα παιδι στο κοσμο να εκπληρωσεις τα ονειρα εκεινων που εφεραν εσενα στο κοσμο και παπαρια ριγανατα!

Αφου γαμησετα ειναι ολα...ενα τεραστιο σκατο...μια κουραδα στη μεση του "όποιου κατι" κι εμεις μυγες...."Βζζζζζ....."και "Βζζζζζ....." γυρω απο τη σκατουλα να λεμε πως κατι κανουμε...πως ζουμε....Μραβο μας....οχι... μπραβο μας!Και γαμω τις φιλοσοφιες μας και τις κοινωνιες μας!

Τωρα θα μου πεις "ισα ρε αντιρρησια εσυ!για πες μας δηλαδη τι να κανουμε, ω τρισμεγιστε Manitou!Γιατι εμεις ναι μυγες και γουσταρουμε να ροκανιζουμε το σκατο μας..να μαστουρωνουμε απο τις αναθυμιασεις του και να "υπαρχουμε" μεσα στη πλεμπα μας.Εσυ που το παιζεις καποιος ?τι εσυ εισαι ο εξυπνος δηλαδις??Σ' ενοχλαμε?Εχεις καμια καλυτερη ιδεα?Οχι γιατι αμα δεν εχεις κι αμα δε σ'αρεσει στη τελικη,τραβα και ψωφα σε μια γωνια ησυχα και παρατα τις φιλοσοφιες του κωλου κι εμας στο σκατο μας!

Τι προτινεις?Εχεις κατι να προτινεις?τιποτις καλυτερο?Κανενα ουσιαστικο αντεπιχειρημα εχεις?Αν οχι μη μας ζαλιζεις τον ερωτα!"

Τι να σου πω?...οτι εχω?Αρχιδια!δεν εχω.....Αλλα δε δεχομαι κιολας.Τωρα οχι...και δε πα να λες..θα κοπανιεμαι μεχρι να κουραστω για ονειρα τρελα και ασκοπα...Τι υπαρχει γυρω απο το σκατο..?δεν ηγνωριζω δεν απαντω κ.Δικαστα.Αλλα σορυ....επιτρεψτε μου αν μη τι αλλο να το ψαξω.Και ή που θα γυρισω πισω,γιατι να αλλαξω εγω το κοσμο...κομματακι χλωμο...ή που θα τη κανω σ'αλλη γη σ'αλλα μερη και θα σας αφησω και το μεριδιο που μου αναλογουσε στη "πιτα" σας.Δε λεω,παιζει να φαω τα μουτρα μου...αλλα θα'χω τ'αρχιδια να κοιταξω τον εαυτο μου στο καθρευτη.Γιατι εσεις δεν εχετε τα μουτρα να αντικρισετε το ειδωλο σας...σας πιανει αηδια και τρελαινεστε....

Θελω στη καταμετρηση ή που να λεω "σας γαμησα μουνοσκυλα!" ή που να λεω "..τουλαχιστον προσπαθησα.."

Στο δικο σας το "φαγωποτι" εγω θα διαλεξω ποτε θα μπω στο "χορο" και αν στη τελικη θα μπω....

ενα και να καιει...

στυφο σαν τη γευση ενος κοκκινου κρασιου

καφτο σαν τη καφτρα του τσιγαρου

υγρο σαν σιροπι σοκολατας

τα νυχια χαρασουν ματωμενα αυλακια στη σαρκα
τα χειλη δαγκωνουν μια επικειμενη κραυγη

σταζει ηδονη......

τα ματια γυαλιζουν μεσα στο σκοταδι

καμια φιλοσοφια...κανενα σκοταδι..κανενας νομος...

..δεν μπορει να δαμασει ενα ξαναμενο αιδοιο...

με τα ματια κλειστα ταξιδευει σε καθε σημειο του κορμου της.....

μια..

δυο.......
τρεις σταγονες......
τα μπουτια της γεμιζουν με τους μεθυστικους χυμους της

ενας..
δυο.......
τρεις κομποι ιδρωτα.......
το στερνο της γυαλιζει...και μια σταγονα αλατι σταλαζει απ'το μετωπο της

φωναζει λογια ακατανοητα κι αλλες φωνες μεσα της ουρλιαζουν ακομη περισσοτερα ανειπωτα

προκαλει να τη δαμασεις....

.................ενα αγριο ζωο σε εξαψη

οι κλειδωσεις ασπριζουν απο τη δυναμη....
παλευει με τους δαιμονες που εχουν ξυπνησει μεσα της...
το κορμι της γινεται κολαση που παρακαλα για οικτο και προσευχεται για βασανισμο...

σε καθε κινηση συσπαται...βουλιμικα λιωνει μεσα στην ηδονη της...
αχορταγα βυθιζει τη προσφερωμενη στυση στη γλυκια σχισμη της που καιει ..
ανασενει γοργα...σπασμοδικα...

καθε ανασα αφηνει το σωμα της σα στεναγμος...

βλεπει τη κορυφη μα την αρνειται...σαδιστικα παιδευει και παιδευεται...
θελει κι αλλο...περισσοτερο...εντονοτερο....γρηγοροτερο...

το σωμα της να ικετευει για εξιλεωση....

μα εκεινη θα συνεχισει να καιγεται και να βασανιζεται μεσα στην υγρη της κολαση...

ενα αδαμαστο αιδοιο.....

Born Late...

Been born in the shadow of a ticking clock

always ticking late for me....

Always running late..chacing my life

I've learned....

Born a little too late..

arriving a little too late..

acting a little too late..

The world has always been running all around me

while I've been standing still...

A life full of still images..

that's how it has always been...

whandering why do others run..

while I strall..

The bottom question I guess is......

....

Is it too late for me too?

Μισα μισα..

το ξερω πως με μισεις....κι εγω με μισω..

κι αν δεν με μισεις ακομη...θα με μισησεις με το καιρο...

εγω με μισω αιωνες τωρα...

σου ζητησα...σε παρακαλεσα...μεινε μακρια

σε ικετεψα να μην ερθεις κοντα...

μη μ'αγαπησεις...

Δε ξερω γιατι μοιραζω το πονο..

ποτε δεν καταφερα να καταλαβω...

μα το ξερα...και ηθελα να σε προστατεψω...

Μα εσυ δε μ'ακουσες....

δε ξερω γιατι....ανδρεια....ανοησια........κατι αλλοτριο?

Μιση ντροπη δικη μου...μιση δικη σου..

μισος ο πονος δικος μου...μισος δικος σου...