Ναι..(μεν αλλα..)

Τι με ρωτας πια λοιπον?ακομη δεν καταλαβες αυτο που ειχα δει εγω απο την αρχη?Εισαι ενα 'ναι μεν αλλα' κ προσπαθεις να γινεις ενα "ναι".Αδυνατεις να δεις πως δε χωραω μεσα σου?Ξεχυλιζω σα χειμαρρος απο τις φουσκομενες χαραμαδες...κι εσυ αδυνατεις να κρατησεις εξω απο τη πορτα σου το τα κυμματα..κ εσυ στο τελος παραδινεσαι...απλα δεν μπορεις, εκει που εγω γινομαι αστρικο πυροτεχνημα και εκτινασομαι στο απειρο διαμελιζοντας την υπαρξη μου σε εκατονταμυρια εγω και αγκιζω τη ταχυτητα του νου, να πιαστεις πανω μου και να σε σκορπισω στο διαστημα....οχι...σ πιανει ναυτια..κριμα στους γαλαξιακους αγωνες ταχυτητας...μα τι προσπαθεις να αποδειξεις?πως μπορεις να ακουμπησεις πιο περα απο εκει που μπορεις να φτασεις?ε ναι ακουμπησες.....και καηκες..εγω τα'λεγα..αλλα ποιος μ'ακουει εμενα?ερχεσαι να επιβεβαιωσεις τα μελουμενα...προβλεπομενα...μονιμα...πρωιμα..ωριμα..φρονιμα συμπερασματα μου...Τα δικα μου ματια πυρινες καλιδοσκοπιων και ενα σωμα γυμνο ηλεκτρικο καλοδιο..εκρηξη μπροστα στο βλεμα σου..εσυ αποφασισες να καψεις τα δικα σου...αρα τι προσπαθεις να κρατηθεις στην ουρα του κομητη?ποιος ο λογος αφου δεν αντεχεις να τιθασευσεις τη φωτια του δρακου..αφου δεν αντεχεις την θανατερη αγκαλια του φιδιου?δε λυπαμαι...βγηκα αληθινη..μπορει στην αρχη να απογοητευτηκα λιγο...καμια φορα θες το αναμενομενο εστω και ασυνειδητο να ανατραπει...ναι αλλα 'ναι μεν αλλα..'...και δε ξερεις τι κρυβει πισω του το αλλα.....κοσμους ολοκληρους!