Φευγω
με κουρασε η σιωπη των πεσμενων φυλλων σου
κουραστηκα και μονο να σε βλεπω να κυνηγας την ουρα σου
ιδρωσα και μονο να σε βλεπω να λιωνεις στο καμινετο σου
Παω
να καβαλησω κομιτες
και να δω πως κατασκευαζονται ηλιακα συστηματα
να ερευνησω την διαγαλαξιακη συμμαχια
Δε με κρατας σου λεω
και σταματα να μου τραβας το μανικι
γιατι εχω ηδη αναψει μηχανη και περιμενω το πρασινο φως
εχω βγαλει παροπιδες...ακομη και τις δικες μου
κι εχω τα χαλιναρια μου στα χερια
Ασε με....ειναι η δικη μου κουρσα
μοναχα μια ανασα ακομη, πριν το παιδι
παρει μια γευση απο το στοιχημα....
